Απρίλιος 10- 3:10 to Yuma

Σήμερα που κουρευόμουν, όταν έβγαινα απ’ το κατάστημα ο κομμωτής μου ευχήθηκε «καλές γιορτές» και έτσι κατάλαβα ότι πλησιάζουμε ολοταχώς τις διακοπές του Πάσχα. Εντάξει δεν χρειάζεται να προχωρήσετε σε κινήσεις πανικού (ακόμα δεν έχει μπει ούτε το δώρο στα ταξί), αλλά καλό θα είναι να ετοιμάζετε τα σχέδιά σας για τις διακοπές. Είμαι επίσης σίγουρος ότι σας απασχολεί και εσάς το γιατί δεν παίζουν μπάλα τα ΠΑΣ και θα πρότεινα στη διοίκηση να οργανώσει προβολές με «Τη μεγάλη απόδραση των 11», τη «Φανέλα με το νούμερο 9» και τα «100 καλύτερα γκολ του Μαραντόνα». Επίσης καλή λύση θα ήταν να (ξανα) επιστρέψει ο Ζντένκο Μουφ και από εδώ κάνω έκκληση να πάρει κάποιος την πρωτοβουλία και να οργανώσει τη συγκέντρωση υπογραφών για αυτόν τον ευγενή σκοπό.

Δέκα Απριλίου λοιπόν σήμερα, διάφορες ταινίες ήδη προβάλλονται στην πόλη μας και ανάμεσά τους είναι κάποιες που αξίζουν την προσοχή σας. Τώρα για το αν αξίζουν και τα 7-8 ευρώ, είναι μεγάλη συζήτηση, αλλά εσείς ξέρετε καλύτερα κι εσείς αποφασίζετε. Πάντως το γουέστερν με το οποίο ξεκινάω, είναι εξαιρετικό, άρα αξίζει να το δείτε στη σκοτεινή αίθουσα.

Έχουμε λοιπόν το «3:10 to Yuma», ταινία αξιώσεων με πολύ δυνατό καστ και στιβαρή σκηνοθεσία. Βέβαια, είναι remake παλιότερης ταινίας και απ’ ότι φαίνεται δεν θα αργήσει η εποχή, που όλες οι ταινίες που θα βλέπουμε θα είναι remakes παλιότερων επιτυχημένων ταινιών. Εδώ έχουμε ένα καλό παράδειγμα αυτής της πρακτικής, με πρωταγωνιστικό δίδυμο τον βραβευμένο με όσκαρ Ράσελ Κρόου και τον συνεχώς ανερχόμενο Κρίστιαν Μπέιλ, ο οποίο ως διά μαγείας πείθει απόλυτα με οποιαδήποτε ερμηνεία του, όσο διαφορετική κι αν είναι. Απολαυστικός είτε ως Μπάτμαν, είτε ως μάγος στο «Prestige». Ο «καλός» εδώ της υπόθεσης είναι ο Μπέιλ, ένας ιδιοκτήτης ράντσου σε μία απομονωμένη περιοχή. Γίνεται αυτόπτης μάρτυρας μίας βίαιης ληστείας, της οποίας εγκέφαλος είναι ένας διαβόητος παράνομος, δηλαδή ο Ράσελ Κρόου. Λίγο αργότερα, ο «κακός» συλλαμβάνεται απ’ τις αρχές και ο ιδιοκτήτης ράντσου με αντάλλαγμα μία αμοιβή που τη χρειάζεται απεγνωσμένα, παίρνει μέρος στην αποστολή που θα συνοδεύσει τον Ράσελ Κρόου με το τραίνο των τρεις και δέκα για τη Γιούμα, για να παραδοθεί στη δικαιοσύνη. Με αυτόν τρόπο αρχίζει μία μακριά διαδρομή, στην οποία ο καλός ραντσέρης παίρνει μέρος όχι μόνο για να σώσει τη γη του, αλλά και για να αποδείξει στα μάτια του αυθάδη γιου του, ότι μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από έναν αφελή αγρότη. Η μεταφορά είναι επικίνδυνη, έχουν να αντιμετωπίσουν ύπουλες παγίδες Ινδιάνων, αλλά και το κυνηγητό από τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας του Κρόου, οι οποίο όντας πιστοί στον αρχηγό τους, αποζητούν εκδίκηση. Ταυτόχρονα ο ίδιος ο αρχιληστής προσπαθεί με κόλπα και απειλές να κερδίσει την ελευθερία του και να επικρατήσει στην σύγκρουση χαρακτήρων με τον νομοταγή Κρίστιαν Μπέιλ. Μόνο θετικές γνώμες έχουν ακουστεί, έκανε καλή πορεία σε ταμεία και σίγουρα τέσσερα αστέρια στα πέντε.

Μετά πάμε στο «Super Hero Movie», μία ακόμα παρωδία που φαίνεται ότι ακολουθεί την ανεκδιήγητη σειρά των «Epic Movie», «Date Movie» και εσχάτως του απαράδεκτου «Meet the Spartans». Ειδικά η τελευταία πρέπει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών, έχοντας προκαλέσει αγανάκτηση σε όσους είχαν την ατυχία να τη δουν. Τώρα περίπου η ίδια ομάδα συντελεστών χτυπάει ξανά με ήρωα ένα νεαρό, που μιμείται τον Spiderman. Εντάξει, δεν μπορεί να είναι χειρότερο απ’ το «Meet the Spartans», αλλά αυτό δεν αποτελεί και πολύ αξιόπιστο κριτήριο. Πήγε σχετικά άσχημα σε εισπράξεις στην Αμερική και στο imdb έχει μαζέψει ένα ωραιότατο 3,6 στα 10. Τι να σας πω; Καλή κωμωδία ήταν οι «Τρελές Σφαίρες». Αυτό είναι για πέταμα. Καλύτερα να μην πάτε για να το πάρουν χαμπάρι και να σταματήσουν να τα βγάζουν.

Τέλος υπάρχει και μία ταινία εποχής, το «The other Boleyn Girl» ή όπως το έχουν πει στα ελληνικά: «Η άλλη ερωμένη του Βασιλιά». Δύο αδερφές, σε βικτωριανό φόντο, συναγωνίζονται για την αγάπη του Βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου του 8^ου. Τις αδερφές υποδύονται η Νάταλι Πόρτμαν και η Σκάρλετ Γιόχανσον, ενώ παίζουν και ο Έρικ Μπάνα, ο Έκτορας απ’ την Τροία και η πολύ καλή ηθοποιός Κριστίν Σκοτ Τόμας. Όλοι αυτοί βέβαια δεν κάνουν αυτόματα και καλή την ταινία. Γενικά δεκαπέντε χρόνια της ζωής του Βασιλιά συμπυκνώνονται σε δύο ώρες ταινίας και τα σχόλια μιλούν για μονόπλευρους χαρακτήρες, ιστορικές ανακρίβειες, αλλά και για ένα υπερθέαμα ραμμένο με εκθαμβωτικά κοστούμια και πλαισιωμένο μέσα σε φανταχτερά παλάτια. Eyecandy λοιπόν και δύομιση αστέρια στα πέντε.

Απρίλιος 3- Be Kind Rewind

Νέος μήνας και μία ακόμα κινηματογραφική εβδομάδα ξεκινά με αξιώσεις. Γενικότερα θα συναντήσουμε μία ύφεση, ας πούμε, στην ποιότητα των ταινιών που θα φτάνουν στις οθόνες μας, αφού χρειάζεται μία περίοδος αγρανάπαυσης μετά τις φορτωμένου προγράμματος εβδομάδες που προηγήθηκαν των όσκαρ. Έτσι λοιπόν και πριν αρχίσουν να καταφτάνουν trailer και διαφημιστικά για τα μεγάλα blockbuster που προγραμματίζονται ως συνήθως για το Μάιο, θα αρκεστούμε σε απλά «ψυχαγωγικές» ταινίες, που δίνουν βάρος περισσότερο στη διασκέδαση του θεατή και λιγότερο στην αντοχή τους στο χρόνο. Ας κάνουμε λίγη υπομονή λοιπόν ως τον επόμενο μήνα, που θα μας αποζημιώσει χωρίς υπερβολή με μία από τις πλέον αναμενόμενες ταινίες των τελευταίων δεκαπέντε, θα έλεγα, ετών*. Εναλλακτικά μπορείτε να αναζητήσετε κάποια απ’ τις μεγάλες ταινίες του χειμώνα που δεν προλάβατε στις αίθουσες ή να κάνετε ένα διάλειμμα και να ασχοληθείτε με γραμματόσημα, οριγκάμι, τη μπάλα, το σκουός, την κηπουρική, ορειβασία, ελεύθερη κατάδυση, την όπερα, τη γιόγκα ή το τάβλι κατά πάσα πιθανότητα.

Πάμε λοιπόν σε ταινίες που μπορεί να δείτε στην πόλη μας αυτή την εβδομάδα και ξεκινάμε με έναν ζωντανό θρύλο, όχι του σινεμά, όχι της μουσικής, όχι του μπαλέτου, αλλά ζωντανό θρύλο γενικότερα. Δεν εννοώ φυσικά τον Γουιλ Σμιθ που κυνηγούσε τα βαμπίρ παρέα με το λυκόσκυλο, αλλά το φοβερό και τρομερό Τζακ Μπλακ, που εισβάλει στις οθόνες με την καινούρια του ταινία «Be kind rewind» ή αλλιώς στα ελληνικά «Γύρνα το μόνος σου». Εντάξει έχω ενστάσεις για τον ελληνικό τίτλο, αλλά αφού θέλανε έτσι να το πούνε, εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Πάντως ακούγεται σαν διαφήμιση τηλεμάρκετινγκ. Τον Τζακ Μπλάκ, λοιπόν θα τον θυμάστε από το «High Fidelity», το «Pick of Destiny», το «Nacho Libre», το «King Kong» και το «School of Rock». Ήρθε, όμως η ώρα να τον συναντήσετε και σε αυτή τη θεοπάλαβη ταινία. Η υπόθεση είναι απλά και ταυτόχρονα σατανική σε σύλληψη. Δουλεύει σε ένα βιντεοκλάμπ και όταν από ένα «ατύχημα» όλες οι κασέτες απομαγνητίζονται, κατεβάζει τη θεότρελη ιδέα να τις ξαναγυρίσει από μηδενική βάση και με μηδενικό budget για χάρη των απαιτητικών πελατών του. Απ’ τις οθόνες σας θα παρελάσουν εξωφρενικές καταστάσεις με τους «Γκοστμπάστερς», το «Ρόμποκοπ», το «Σοφέρ της κυρίας Νταίζυ» και άλλες πολλές. Μαζί με τον Τζακ Μπλακ πρωταγωνιστούν και οι Μος Ντεφ και Ντάνυ Γκλόβερ, έχει πάρει βαθμολογία 7,3 στο imdb και θα έλεγα ότι είναι η ιδανική λύση για να διασκεδάσει μια μεγάλη παρέα.

Καλή λύση, αν σας ενδιαφέρει το θέμα είναι και το «Vantage Point» («Σημείο Υπεροχής» αν θυμάμαι καλά ο ελληνικός τίτλος), με πλούσιο καστ και αφήγηση που επιχειρεί να ξεφύγει απ’ τα τετριμμένα. Σε (μία ακόμα) απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου της Αμερικής, τα στοιχεία που οδηγούν στον ή στους δολοφόνους, παρουσιάζονται από οχτώ διαφορετικές οπτικές γωνίες, όσες και οι βασικοί αυτόπτες μάρτυρες. Οχτώ εκδοχές, οχτώ χαρακτήρες, οχτώ ερωτήματα, αλλά μόνο μία αλήθεια. Βασικός ήρωας ο στιβαρός Ντένις Κουέηντ και μαζί του ο Μάθιου Φοξ, ο Φόρεστ Γουιτάκερ και η Σιγκούρνι Γουίβερ, οι οποίοι προσπαθούν να συνθέσουν ένα πολυδιάστατο παζλ. Κλασική χολυγουντιανή ψυχαγωγία, πάνω από 60 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις στην Αμερική μέχρι σήμερα και ανάμεικτες κριτικές, για μια ταινία που νομίζω θα σας αφήσει καλές εντυπώσεις.

Τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Αν δεν έχετε δει ακόμα τις πολυβραβευμένες «Θα χυθεί αίμα» ή το «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους», μάλλον θα πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά και να τις εντάξετε στο πρόγραμμά σας. Απ’ το «Doomsday» θα έλεγα ούτε απ’ έξω μη περάσετε, ενώ αν έχετε απολαύσει τις προηγούμενες εισπρακτικές επιτυχίες του Έμεριχ («Ημέρα ανεξαρτησίας» και «Μετά την επόμενη μέρα») δοκιμάστε και το «10.000 BC», που ανακατεύει διάφορες συνταγές για ένα εντυπωσιακό στο μάτι αποτέλεσμα μεν, ρηχό δε. Πάντως είναι για ακόμα μία εβδομάδα στο top-10 του αμερικάνικου box-office, ενώ συνολικά οι εισπράξεις του πλησιάζουν τα 90 εκατομμύρια. Δεν έκανε πάταγο, αλλά δεν έπιασε και πάτο.

*Φυσικά μιλάω για την επιστροφή του Χάρισον Φόρντ στο ρόλο ενός απ’ τους διασημότερους κινηματογραφικούς ήρωες, του Ιντιάνα Τζόουνς. Η τέταρτη ταινία με τίτλο «Το βασίλειο του κρυστάλλινου κρανίου» κάνει πρεμιέρα στις 22 Μαΐου. Προφανώς θα είμαστε εκεί.

Μάρτιος 27- The Nines

Πλησιάζουμε στο τέλος Μαρτίου και για να ρίξουμε μία ματιά σε τρεις ταινίες που θα ξεκινήσουν να κυκλοφορούν αυτές τις μέρες στα καταστήματα ενοικίασης ταινιών και που σίγουρα δεν έχουν τραβήξει πολύ προσοχή πάνω τους. Αν είστε ανάμεσα σε όσους οργανώνουν βραδιές θρίλερ, τρόμου, αγωνίας, σπλάτερ, γκορ κλπ ίσως ανακαλύψετε κάτι ενδιαφέρων.

Το πρώτο είναι «Η δύναμη των Εννιά» («The Nines») και θυμίζει αμυδρά σε σύλληψη το «Old boy». Σύμφωνα με την υπόθεση, ένας προβληματισμένος σταρ της τηλεόρασης, ένας παρουσιαστής τηλεοπτικής εκπομπής και ένας σχεδιαστής ηλεκτρονικών παιχνιδιών, βλέπουν τις ζωές τους να μπλέκονται με μυστήριο και απρόσμενο τρόπο. Ο ένας, που είναι φυλακισμένος στο ίδιο του το σπίτι, αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο προσπαθεί να βρει τρόπο διαφυγής. Ο δεύτερος έρχεται αντιμέτωπος με σωρεία ανεξήγητων προβλημάτων που εμποδίζουν την έναρξη της τηλεοπτικής του εκπομπής. Και ο τρίτος βρίσκεται στη μέση του πουθενά, με τη γυναίκα του, την κόρη του και το αυτοκίνητό του χαλασμένο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αποκαλύψεις και μυστικά βγαίνουν στην επιφάνεια και οδηγούν σε δύσκολες και επικίνδυνες αποφάσεις. Τρεις χαρακτήρες που χωρίς να το ξέρουν, είναι δεμένοι μεταξύ τους με ένα γρίφο, του οποίου η λύση θα είναι απρόσμενη και αναπάντεχη.

Μυστηρίου υποστηρίζει ότι είναι, σίγουρα δεν πρόκειται για αριστούργημα, αλλά δεν θα χάσετε και το χρόνο σας αν τη δείτε. Στην Αμερική κρίθηκε ακατάλληλο για ανηλίκους και όπως καταλάβατε είναι ένα κράμα μεταξύ «Number 23» και του «Identity».

Η επόμενη είναι το «The deaths of Ian Stone», που στα ελληνικά αποφάσισαν να το ονομάσουν «Αύριο θα… ξαναπεθάνεις», μειώνοντας έτσι κάθε πιθανότητα που υπήρχε να τη δει ο οποιοσδήποτε δεν διαλέγει κουτιά ταινιών με κλειστά μάτια. Το tagline της ταινίας είναι άκρως κοινότυπο και μας προκαλεί να ζήσουμε την κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία: «Ζήσε την κάθε σου μέρα! Σαν να ήταν η τελευταία!» Τι γίνεται όμως στο «Αύριο θα ξαναπεθάνεις» και ποιος μπορεί να εκστομίζει τέτοιες απειλές εναντίον μας;;

Ο Ίαν Στόουν είναι ένας νεαρός που ζει ήσυχα τη ζωή του με την αγαπημένη του Τζένη. Ξέρετε. Ήσυχα. Ήρεμοι άνθρωποι, δεν πειράζουν κανέναν, κοιτούν τις δουλειές τους, τα κλασικά. Ένα βράδυ όμως, ο Ίαν θα πληρώσει με την ίδια του τη ζωή, την καλοσύνη του να βοηθήσει έναν χτυπημένο άνθρωπο στο δρόμο. Την επόμενη μέρα, όμως ο Ίαν θα ξυπνήσει σε ένα γραφείο και θα διαπιστώσει ότι είναι ζωντανός και ότι η ζωή του είναι εντελώς διαφορετική. Η Τζένη δεν είναι φιλενάδα του και τη θέση της έχει πάρει η Μήδεια, μια σέξι και μυστηριώδης γυναίκα. Κάπως καλύτερα δηλαδή τα πράγματα για τον παλιόφιλο τον Ίαν. Σύντομα ο Ίαν θα ανακαλύψει ότι κάποιοι τον κυνηγούν με σκοπό να τον σκοτώσουν. Και θα το καταφέρουν (Ίαν-Θάνατος 0-2). Την επόμενη όμως, μέρα –μαντέψτε- ο Ίαν θα ξυπνήσει και πάλι για να διαπιστώσει ότι είναι καταδικασμένος να ζει τον φαύλο κύκλο ζωής και θανάτου μέχρι να μπορέσει να λύσει το μυστήριο που περιβάλει τους φρικιαστικούς τρόπους με τους οποίους έχει δολοφονηθεί. Κάπου φαίνεται να χωλαίνει γενικά, ένα 5,8 έχει αρπάξει στο imdb, αλλά δεν μπορώ να την καταδικάσω εντελώς. Όπως καταλάβατε έχει λίγο από «Μέρα της Μαρμότας» και λίγο από «Dark City» και λίγο απ’ όλα εδώ που τα λέμε.

Κλείνω αυτή τη σύντομη περιήγηση στα σκοτεινά κινηματογραφικά μονοπάτια με το ευφάνταστου τίτλου «Εμπόριο Λευκής Σαρκός». Στα αγγλικά «Trade» το λέγανε και δεν χρειάζεται να έχετε μαντικές ικανότητες για να καταλάβετε το θέμα. Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 1.000.000 άνθρωποι, «διακινούνται» στα σύνορα παρά τη θέλησή τους. Η Αντριάνα είναι ένα 13χρονο κορίτσι από το Μεξικό (και δεν ξέρω γιατί δεν έχει μεξικανικό όνομα), που πέφτει θύμα απαγωγής από σωματέμπορους. Ο 17χρονος αδελφός της Χόρχε, βρίσκεται στα ίχνη των απαγωγέων, ορκισμένος να σώσει τη μικρή του αδελφή. Παγιδευμένη σε ένα υποχθόνιο και τρομακτικό δίκτυο λαθρομετανάστευσης και εμπορίου σάρκας, από μια διεθνούς δράσης σπείρα που εμπορεύεται «ανθρώπινο φορτίο» αξίας εκατομμυρίων δολαρίων, η Αντριάνα θα βρει μοναδική παρηγοριά στο πρόσωπο της Βερόνικα, μιας Πολωνής που θα την βοηθήσει και θα την προστατεύσει. Από τα προάστια του Μεξικού και τα επιβλητικά τοπία του Ρίο Γκράντε, το κυνηγητό για τη διάσωση της Αντριάνα θα αποκαλύψει τον βρώμικο κόσμο των λαθρεμπόρων. Έναν κόσμο στον οποίο πολλοί θα μπουν αλλά λίγοι θα βγουν ζωντανοί.

Τρομακτικό.